Dag 14, van Arica naar San Pedro de Atacama, 698 km

16 mei 2016 - San Pedro de Atacama, Chili

Om 7.45 uur verlaten wij ons hotel aan zee.  We zijn nog geen dag in Chili, maar zien nu al een totaal ander land dan wat we de afgelopen weken hebben gezien. Geen gekleurd geklede mensen met hoedjes meer, geen marktjes overal langs de weg, hier staan normale huizen, gewoon afgebouwd en geen lama's meer. 
Vandaag wordt het kilometers vreten, dwars door de Atacama woestijn. 
De Atacama is de droogste woestijn ter wereld, 970 km lang, grotendeels in de regio Atacama in Chili met kleinere gedeelten in Peru, Bolivia en Argentinië. 
Nooit geweten dat een woestijn zo'n gevarieerd landschap is. Afwisselend rijden we over grote vlaktes dan weer langs hoge zandduinen, vervolgens weer meters hoog de bergen in en dan weer kilometers lang over uitgestrekte vlaktes. De woestijn heeft een kleurpallet van wit, roze, zand en bruin tinten. Het terrein bestaat grotendeels uit steenachtige ondergrond, zand en lavagesteente. 
We brengen na 200 km een bezoek aan  het in 1960 verlaten mijnwerkersstadje Humberstone. 
Er waren veel Salpertermijnen in de Atacama woestijn. Toen de kunstmest is gekomen, was de Salpeter niet meer nodig, zijn de mijnen gesloten en de inwoners van de ene op de andere dag vertrokken. Dit plaatsje is nu een soort openluchtmuseum. 
Wij passeren ook een van de grootste  open kopermijnen  ter wereld, de Chuquicamata mijnen. (Jaarlijks wordt hier een half miljoen ton koper gewonnen uit 4 miljard ton erts).  In dit dun bevolkte gebied van Chili wonen alleen mijnwerkers. 
Zo'n honderd km verderop komen we langs een kerkhof van mijnwerkers, verlaten in de woestijn. 
De weg is prachtig en heel goed te rijden, stil,  maar ook een 'dodenweg'. Langs de hele route staan heel veel gedenktekens / huisjes. De temperatuur schommelt de hele dag tussen 30-35 graden. Met nog 50 km te gaan rijden we over 3360 meter met 25 graden, voor ons verschijnt het vulkaanlandschap en we kijken uit op een prachtig gekleurde rivierbedding.
Om 17.30 uur komen we aan in het meer dan beeldige hotel Cumbres in San Pedro de Atacama.  Morgen hebben we een vrije dag om dit Oasedorp te gaan bekijken. Dan zijn we al op de helft van onze reis ! 

Foto’s

3 Reacties

  1. Marian pijpers:
    17 mei 2016
    Ongelofelijk wat snel gaat dat!!! Geniet met nog 2 weken voor de boeg!! Xx
  2. Joke:
    17 mei 2016
    Mooie verhalen, vooral de verhalen uit Peru vind ik heel boeiend, zo'n oase dorp ziet er ook byzonder uit. Goeie reis nog verder.xx
  3. Mariette Beijersbergen:
    19 mei 2016
    Hoi Annelies,
    herkenbare plaatjes en verhalen.... leuk om te lezen!
    Zou ook wel weer eens terug willen....
    veel plezier verder, groetjes Mariette